niezgodna

Ania z wielkopolska
Człowieka można zniszczyć, ale nie pokonać.
razem:   thumb_up 170 thumb_down 1
  • niezgodna

    nie zgadzam sie na koniec

    17 cze 2016

  • niezgodna

    mam nadzieje, ze cdn. to bylo wiecej niz piekne

    17 cze 2016

  • niezgodna

    oooooooooooooooooooooooooooo!!! Czyżbym mówiła już że to opowiadanie jest cudowne? :)

    17 cze 2016

  • niezgodna

    piękne. Rozdarlo serce. będzie druga część?

    15 cze 2016

  • niezgodna

    @livney musiałabym znów napisać że cudowne opowiadanie.

    15 cze 2016

  • niezgodna

    Nie lubię się powtarzać więc tego nie zrobię.

    15 cze 2016

  • niezgodna

    Nie wiem co powiedzieć. Moje słowa nie są w stanie wyrazić zachwytu nad tą częścią. Łzy które pociekły też nie wyrażą piękna tego opowiadania. Wszystko jest idealne, a nawet więcej niż idealne.

    15 cze 2016

  • niezgodna

    I znów nie muszę nic mówić. Moje łzy tu wystarczą. Dziękuję że przypomniałas mi że to ja decyduje kiedy odejść. Dziękuję.

    14 cze 2016

  • niezgodna

    Idealne. Piękne. Genialne. Co jeszcze mogłabym powiedzieć? Tak naprawdę nie trzeba mówić nic. Tak jak w życiu. Trzeba powiedzieć wiele by ludzie zrozumieli, że kiedy milczysz to bardzo cierpisz... Opowiadanie jedno z najlepszych jakie czytałam.

    14 cze 2016

  • niezgodna

    smutne, ale mimo tego bardzo prawdziwe, czytając miałam wrażenie, że mogłabym napisać wiele rzeczy z tego tak samo... PIĘKNE.

    14 cze 2016

  • niezgodna

    Super część. Genialnie napisane. Wszystko jest idealne. Czekam z niecierpliwością na next.

    14 cze 2016

  • niezgodna

    Wielkimi literami wyraziłas rozpacz... To było bardzo przejmujące. Nie wiem dlaczego zostało odrzucone, ale mnie przekonało. To był wręcz wiersz. Wiersz smutku rozpaczy. genialne. cudowne.

    13 cze 2016