Ginger cz. 1 i 2

1.

Miał trzydzieści pięć lat, dobrą pracę i całkiem niezłe zarobki. Był dość przystojnym, wysokim, szczupłym brunetem o niebieskich oczach. Wydawałoby się, że świat stał przed nim otworem. A jednak coś sprawiało, że tak naprawdę nie miał nic.  
Marek był zawsze nieśmiały, lekko zamknięty w sobie. Odnaleźć umiał się tylko w sferze zawodowej. Może dlatego, że nie musiał z nikim współpracować. Uciekał wtedy w świat liczb w swoim małym gabinecie księgowego. Z tą nieśmiałością i niepewnością wiązało się to iż ciągle mieszkał z matką i nigdy nie stworzył żadnego związku. Relacje z płcią przeciwną można określić jako nieistniejące. No może nie licząc chwil kiedy robił zakupy lub opłacał rachunki na poczcie, no i oczywiście rozmowy z matką. Swój wygląd ukrywał skrzętnie ubierając się w ciut za duże materiałowe spodnie, proste koszule i sweterki w kratkę. Przy sobie zawsze miał brązową, skórzaną teczkę, do której matka pakowała mu drugie śniadanie.
Taki właśnie był Marek z zewnątrz. Zwykły, niewyróżniający się, lekko ciapowaty. Nawet matka miała już dość i próbowała nakłaniać go aby zaczął gdzieś wychodzić, poznawać kobiety. On jednak stwierdzał, że woli spokój i nie ma ochoty marnować wieczoru na takie wypady. Prawdą było jednak, że w głębi duszy Marek bał się rozczarowań i porażek. Jego poziom samooceny w skali od 1 do 10 oceniał na mocne zero.
Kiedy zamykał się w swoim pokoju do głosu dochodziło jego wnętrze. Był spragniony wrażeń. Pragnął uczynić jakieś szalone rzeczy. Chciał przełamywać wszystkie swoje lęki. Ciągnęło go także do kobiet. Odczuwał potrzebę zdobywania ich, dotykania, kochania się z nimi.  
I robił to ale tylko w wyobraźni.  
Często wyobrażał sobie co by było gdyby znalazł się sam na sam z jakąś piękną kobietą w sypialni. Co by jej robił i co ona by mu zrobiła. Był częstym gościem czatów. Tam anonimowo mógł się wyżyć, uzewnętrzniać swoje emocje. Kiedy jednak rozmówczyni proponowała wymianę zdjęć lub spotkanie to natychmiast kończył ze strachem rozmowę a potem użalał się nad swoim tchórzostwem, bądź przeglądając zdjęcia kobiet na różnych portalach, onanizował się patrząc na nie.
Wkrótce jednak to wszystko miało się zmienić.

2.

Była sobota kiedy matka wysłała go po zakupy. Przez cały dzień wydawał się być zamyślony i jakby oderwany od rzeczywistości. Mało spał a jeszcze śniły mu się jakieś głupoty. Podróżował między regałami i beznamiętnie wrzucał produkty z listy do koszyka. Wtedy zobaczył ją. Dziewczynę o rudych, kręconych włosach, spływających swobodnie na ramiona i plecy. Stała przy półce z piwem i zastanawiała się, które wybrać. Wyróżniała się spośród tłumu. Ubrana była bowiem w króciutką spódniczkę w kratę, kabaretki i czarny koronkowy gorset uwydatniający jej piersi. Całość uzupełniały glany oraz czarne, skórzane rękawiczki bez palców. Na prawym ramieniu miała wytatuowaną płonącą różę, a w uszach kolczyki w kształcie trupich czaszek.
Marek przyglądał jej się przez chwilę. Jej smukłe nogi wydawały się nie mieć końca. Było w niej coś tajemniczego. Zauważył, że inni przechodzą obok niej nie zwracając na nią uwagi jakby jej nie zauważali albo po prostu nie chcieli zauważyć. Kiedy odwróciła głowę w jego stronę, szybko udał, że patrzy coś na liście zakupów. Poczuł, że robi się czerwony ze wstydu. Chciał jak najszybciej zrobić zwrot o sto osiemdziesiąt stopni i uciec do kasy. Nagle usłyszał przyjemny, kobiecy głos.
- Przepraszam, może mi pan pomóc ?  
Marek podniósł wzrok i ujrzał tę samą rudą istotę, tym razem znacznie bliżej niego. Poczuł słodką woń jej perfum. Lekko zakręciło mu się w głowie. Nie tylko od zapachu ale także z zaskoczenia i strachu. Dziewczyna wpatrywała się w niego brązowymi oczyma, a jej pomalowane mocno czerwoną szminką usta wypowiedziały ponownie to samo pytanie.
- Pomoże mi pan?
Marek nabrał powietrza i wydukał z siebie niezbyt wyraźnie odpowiedź:
- A w czym?  
Ruda bez oporów złapała go za rękę i pociągnęła w stronę regału z piwem.  
- Nie wiem, które wybrać. Poleca pan jakieś?  
Marek poczuł, że trzęsą mu się ręce. Rozejrzał się po półce i zorientował się, że przecież nie wie, która marka warta jest polecenia bo nigdy nie pił alkoholu.
- Wie pani co, nie znam się na tym. Ja nie pijam piwa.  
- Ach tak. A co pan pije ?
- Ja? Herbatę, kawę, wodę mineralną.
Dziewczyna roześmiała się.
- To będę piła na starość. Człowiek potrzebuje procentów. Z resztą nie tylko procentów.
Puściła mu oko i oblizała wargi sugestywnie. Jej język zdobił kolczyk.  
Marek poczuł gorąco na całym ciele i sztywnienie w dolnej części ciała. Patrzyła na niego jakby miała ochotę rzucić się na niego tu na środku sklepu.  
- Prawiczek co? – wypaliła nagle. – To widać.
Brunet oburzył się lekko. Owszem nigdy jeszcze przez trzydzieści pięć lat swojego życia nie obcował z kobietą ale nie życzył sobie żeby ktoś mu to wytykał.  
- Pójdę już lepiej. Ta rozmowa nie ma sensu. Do widzenia.
Odwrócił się szybko i pognał z wózkiem do kasy.
- Do zobaczenia. Już niedługo. - posłała mu buziaka i wróciła do przeglądania piw na półkach.

C.D.N.